Plik Bernard z Clairvaux and the Knights Templar.pdf na koncie użytkownika Ahnenerbe • folder św. Bernard z Clairvaux • Data dodania: 20 lut 2017 Wykorzystujemy pliki cookies i podobne technologie w celu usprawnienia korzystania z serwisu Chomikuj.pl oraz wyświetlenia reklam dopasowanych do Twoich potrzeb. O Matko Słowa, racz nie gardzić słowami moimi, ale usłysz je łaskawie i wysłuchaj. Amen. Św. Bernard z Clairvaux znany był ze swej wielkiej miłości i czci do Maryi. Dla wyrażenia swojej miłości do NMP nie tylko pięknie o Niej pisał, ale często Ją pozdrawiał w Jej świętych wizerunkach. Powtarzał wówczas radośnie: Ave, Maria! O tym, dlaczego Pan Bóg niektórych naszych próśb nie wysłuchuje z predestynacją i reprobacją w tle. Listen to this article Czas lektury: 6 minut Pan Bóg nie wysłuchuje tych naszych próśb, które nie są dla nas… Działalność Bernarda, zwanego Miodopłynnym z powodu porywającej słodyczy swojej wymowy, przypada na wiek XII i zbiega się z czasem drugiej Wyprawy Krzyżowej. Ten cysterski mnich bywa nazywany niekoronowanym królem Europy, ponieważ z zacisza swego klasztoru rozciągał wpływ na życie religijne i polityczne ówczesnego chrześcijańskiego świata. Doradzał książętom, królom Listen to this article Trzy stopnie prawdy znajdują wyjaśnienie w zachwyceniu św. Pawła (2 z 2) 23. Z powyższego zatem… Pełen dostęp do treści i komentarzy dla subskrybentów. Zaloguj się lub przejdź do Rejestracji. Nowe niższe ceny Płatność kartą Płatność przelewem Płatność kartą do 6 osób Skłonił go do pojednania z Kościołem.Bernard zasłynął także swymi pismami. Jest ich wiele: od drobnych rozpraw teologicznych, poprzez utwory ascetyczne, kończąc na listach i kazaniach. Z traktatów najważniejsze to: O łasce i wolnej woli, O stopniach pokory i pychy, Księga o miłowaniu Boga, Pięć ksiąg do papieża Eugeniusza III. Tematyka: Dedykowane księżnej hrabinie de Soissons olbrzymie wydanie dzieł wszystkich św. Bernarda z Clairvaux. Po dedykacji i wstępie znajduje się obszerny życiorys Autora. Po nim następuje zasadnicza część dzieła z traktatami i kazaniami św. Bernarda, m.in. O miłowaniu Boga, O obowiązkach biskupów, O stopniach pokory i pychy. Posłuchaj Pierwszy stopień prawdy polega na poznaniu samego siebie i dostrzeżeniu własnej nędzy (2 z 2) 15. Kto zatem pragnie poznać całą prawdę, musi usunąć belkę pychy zasłaniającą światło oka i wznieść w swym sercu stopnie, po których wstępując ku górze, będzie mógł poznać się we własnym sumieniu i w ten sposób po dwunastu stopniach […] Bernard urodził się w rycerskim rodzie burgundzkim, na zamku Fontaines pod Dijon (Francja) w 1090 r. Jego ojciec, Tescelin, należał do miejscowej arystokracji jako wasal księcia Burgundii. Jego matka (Aletta) była córką hrabiego Bernarda z Montbard. Jako chłopiec Bernard uczęszczał do szkoły prowadzonej przez kanoników diecezjalnych w St. Vorles, gdzie ojciec Bernarda miał swoją Bernard, of Clairvaux, Saint, 1090 or 91-1153. [S. Bernardi Clarae-Vallensis abbatis Epistulae praemisso indice] [microform]. Saint Louis University - Main Campus, Pius XII Memorial Library: referencedIn: Three dayes journey into the desert, [ca. 1680]. Beinecke Rare Book and Manuscript Library: creatorOf: Bernard, of Clairvaux, Saint, 1090 or s33In. Co to jest Bernard z Clairvaux św. Co oznacza BERNARD Z CLAIRVAUX ŚW.: opat klasztoru cystersów w Clairvaux we Francji; teolog, kaznodzieja, artysta ortodoksyjnej mistyki średniowiecznej - wielkiego prądu intelektualnego różniącego się od scholastyki metodą dochodzenia do prawd nadprzyrodzonych. W swych przemyśleniach łączył tradycję św. Augustyna z teologią chrześc. wschodniego. Wg B. droga do prawdy ostatecznej, którą utożsamiał z Chrystusem, wiodła poprzez kontemplację i uczucie. Obrazowo ukazywał ją jako wznoszenie się po stopniach pokory, litości i kontemplacji. Ostatecznym etapem było przeżycie ekstazy - osobistego zjednoczenia jednostki z Bogiem. B. pozostawił potomnym dzieła mistyczne Stopnie pokory i pychy, Kazania na temat Pieśni nad Pieśniami i O miłości Boga, gdzie objaśnił istotę miłości rozwijającej się w dwóch kierunkach: caritas (miłości duchowej) i cupiditas (cielesnego pożądania). Był także działaczem kośc. i polit., między innymi zał. powyżej 60 klasztorów cysterskich i doprowadził do zorganizowania II wyprawy krzyżowej O stopniach pokory o pychy, św. Bernard z Clairvaux Św. Bernard z Clairvaux – O stopniach pychy (5 z 19) By Traditio et Fides February 26, 2019 Posłuchaj Osobisty pogląd Bernarda o buncie Serafina (3 z 3) 36. O Lucyferze, gwiazdo poranków, choć teraz już nie gwiazdo poranków, lecz zamęcie ciemności, siewco mroków śmierci! Bieg twój miał być prosty: ze wschodu na południe, a ty, zmieniwszy porządek, pędzisz ku północy. Ale im szybciej zbliżasz się ku szczytom, tym nagiej następuje twój zmierzch. „Postawię — powiadasz — tron mój na krańcach północy” (Iz 14, 13). Wiem, że to nie oznacza ani północy w znaczeniu przestrzeni, ani tronu w znaczeniu materialnym, wszak jesteś duchem. Sądzę, że północ symbolizuje ludzi godnych potępienia, a tron — władzę nad nimi. W tych to ludziach, o których wiesz — bo poniekąd czerpiesz z przewidującej wszechwiedzy samego Boga (o tyle bowiem widzisz lepiej niż inni, o ile znajdujesz się bliżej Boga) — że nie będą promieniować-jakimkolwiek blaskiem mądrości ani płonąć ogniem miłości duchowej, w tych to więc ludziach znajdujesz niejako wolne miejsce i dlatego zapragnąłeś panować nad nimi, by napełnić ich swą chytrością i odurzyć dymem złości. Jak Bóg swą mądrością i dobrocią króluje nad wszystkimi synami posłuszeństwa, tak ty, chcąc upodobnić się. do Najwyższego, ustanowiłeś się królem wszystkich pysznych, by rządzić nimi swoją obłudną przewrotnością i przewrotną obłudą. Ja dziwię się temu. Jeżeli bowiem, czerpiąc ze wszechwiedzy Bożej, przewidywałeś swe panowanie, to dlaczego nie przewidziałeś i upadku’? Jeśli natomiast przewidziałeś, doprawdy, jakże byłeś szalony, pragnąc owego nędznego panowania i chcąc być raczej nieszczęśliwym władcą niż szczęśliwym poddanym? Czy nie lepiej ci było pozostać mieszkańcem słonecznych bezmiarów, niż być księciem ciemności’? Ale najprawdopodobniej nie przewidziałeś, może z tej przyczyny, o jakiej wspomniałem powyżej, że, mianowicie, mając na. względzie dobroć Boga, rzekłeś w sercu swoim: ,,Nie ukarze mnie” i przez to rozgniewałeś Go, nędzniku! A może dlatego, że skoro zwęszyłeś możliwość panowania, natychmiast w twym oku wyrosła belka, zasłaniająca ci widok upadku. 37. Tak też Józef, przewidując swe wywyższenie (Rdz 37), nie przeczuł tego, że zostanie sprzedany, chociaż sprzedanie było bliższe niż wywyższenie. Mówiąc to, wcale nie mam na myśli, że ten Patriarcha mógł ulec grzechowi pychy; mówię to po to, by podkreślić, że ci, którzy duchem prorockim przewidują przyszłość, nie przewidują wszystkich zdarzeń, co by- najmniej nie znaczy, że nie przewidują niczego. Gdyby atoli ktoś twierdził, że i u Józefa można dopatrzyć się próżności, ponieważ będąc zaledwie młodzieniaszkiem, sny swoje opowiadał, których znaczenia nie rozumiał — ja mimo to sądzę, iż wszystko raczej ich tajemniczości oraz szczerości chłopca, a nie próżności przypisać należy. Jeśliby jednak takowa się zdarzyła, mógł za nią odpokutować tym, co przecierpiał. Rzeczywiście, niektórzy ludzie dowiadują się z objawienia o pewnych zjawiskach, mających nastąpić w przyszłości 1 wzbudzających w duszy niejaką próżność; ale mimo że tak jest, spełnia się to, co objawione zostało, chociaż próżność, która sprawiła wewnętrzne zadowolenie z wielkości objawionej tajemnicy, nawet zadowolenie krótkotrwałe, nie ujdzie przed karą. Podobnie jak lekarz używa nie tylko maści, lecz i ognia, i żelaza celem usunięcia lub wypalenia wszystkiego, co nagromadziło się w ranie, którą zamierza wyleczyć — tak i Bóg, lekarz serc ludzkich, na taką właśnie duszę dopuszcza pokusy i udręki, aby utrapiona i upokorzona, zamiast radości odczuwała smutek, a objawienie uważała za złudę. Skutkiem tego dusza nie ulega próżności i prawda objawienia Bożego nie ginie. Tak było z Pawłem: „bodziec, ciała” nie pozwalał mu pysznić się objawieniami i zachwyceniami, których czę- sto doznawał (por. 2 Kor 12, 7). Z powodu swego niedowiarstwa Zachariasz stracił mowę (por. Łk l, 20), ale nie zmieniło to prawdy słów anioła, które spełniły się w swoim czasie. Tak więc zarówno chwała, jak i upokorzenie przyczyniają się do duchowego postępu świętych. Jeśli więc obdarzeni zostaną szczególną łaską, daną im z nieba, nie zapominają jednak, czym są w rzeczywistości. 38. Cóż jednak objawienia mają wspólnego z ciekawością? Omówiłem zagadnienie nieco obszerniej, aby wykazać, że zły anioł mógł przed swym upadkiem przewidzieć władzę, jaką potem otrzymał nad złymi ludźmi, nie przewidując jednakże potępienia własnego. Poruszywszy więc niektóre kwestie raczej mniejszego znaczenia, i to bez ich rozwiązania, cały problem streszczam następująco: Szatan odpadł od prawdy przez ciekawość, albowiem wpierw z wielkim zainteresowaniem podglądał to, czego potem grzesznie pożądał i zuchwałe oczekiwał. Nie bez słuszności zatem ciekawość zajmuje pierwsze miejsce w gradacji pychy, jako że jest początkiem wszelkiego grzechu. Ona też, jeśli nie zostanie ujarzmiona natychmiast, zmieni się w lekkomyślność ducha — ta zaś jest drugim stopniem pychy. Related Możliwość komentowania dla zalogowanych użytkowników. Podobne Rodzinna miesięczna Do 6 osób Rodzinna roczna Do 6 osób Przelewem Przelewem za 3 Miesiące Indywidualna 90,00 zł Ustaje automatycznie, przyłączenie przez administratora Subskrybuj Przelewem za 6 Miesiący Indywidualna 180,00 zł Ustaje automatycznie, przyłączenie przez administratora Subskrybuj Przelewem za 12 Miesięcy Indywidualna 330,00 zł Ustaje automatycznie, przyłączenie przez administratora Subskrybuj