Obrzezanie miało zlikwidować bakterie w moczu, bo lekarz im powiedział, że znajdują się pod napletkiem (ale gdzie ich nie ma)wcześniej zrobili dziecku cewnikowanie, które wykazało, że pęcherz jest czysty, więc gdzie tu logika chyba nie ma lekarza, któremu można zaufać, ja takiego jeszcze nie znalazłam. Cofanie się moczu (refluks) można zaobserwować podczas specjalistycznego badania - cystografii (inaczej cystouretrografii). Jest to zdjęcie RTG dróg moczowych dziecka. Najpierw wprowadza się cewnik, w którym wprowadza się płyn (tzw. kontrast) do pęcherza dziecka. Następnie wykonuje się zdjęcia w trakcie wydalania kontrastu (siusiania). Leukocyty w moczu u dziecka a badanie moczu. Ogólne badanie moczu sprowadza się do analizy paskami testowymi oraz do analizy osadu moczu.Należy pamiętać, że o ile manualna ocena osadu odwirowanego moczu jest badaniem wiarygodnym, o tyle analiza zautomatyzowana, komputerowa, może być źródłem wyników nieprawidłowych – także w zakresie liczby leukocytów w moczu u dziecka. Wyjątek stanowią kobiety ciężarne, u których obecność bakterii w moczu może być przyczyną m.in. porodu przedwczesnego, oraz mężczyźni przed planowanymi zabiegami urologicznymi, w tym przed przezcewkową resekcją gruczołu krokowego. Bakteria Escherichia coli w moczu – metody leczenia. Leczenie zakażeń układu moczowego Kiedy stężenie glukozy w moczu u ciężarnej jest znaczne lub rośnie w kolejnych badaniach, może to oznaczać, że mamy do czynienia z cukrzycą ciężarnych, która najczęściej pojawia się w drugim trymestrze ciąży i dotyczy średnio około 8 procent ciężarnych. Jest to spowodowane nadmiarem glukozy we krwi, czyli hiperglikemią. Bakteriuria oznacza obecność bakterii w moczu, które fizjologicznie nie powinny się w nim znaleźć. Drogi moczowe są jałowe, co oznacza, że nie ma w nich tzw. flory fizjologicznej. Jednak zdarza się, że są one wykryte. Wtedy rozważa się, czy bakteriomocz jest znamienny, czy też nie i czy wymaga leczenia. Czasami wykonuje się Ziarenkowce. Dzień Dobry. Dzisiaj odebrałam wyniki posiewu moczu syna- wyhodowano róznorodna flore bakteryjną 10 3/ml moczu. 2 rodzaje ziarenkowców G+, poj. pałeczki G-. Mocz nie kwalifikuje się do oznaczenia Czytaj więcej Pt, 07-08-2009 Forum: Zdrowie małego dziecka - Ziarenkowce. Jeśli bakterie pojawiają się również w moczu, ich kolonizację trzeba uznać za masywną. Podczas porodu u kobiety z paciorkowcem stosuje się śródporodową antybiotykoterapię, aby nie dopuścić do zakażenia dziecka. Matce podaje się dożylnie antybiotyk. GBS ujemny – oznacza, że w pochwie kobiety nie ma zakażenia GBS. Przyczyny. Wykrywanie azotynów w moczu dziecka przeprowadza się w celu zdiagnozowania zakażeń układu moczowego. Pojawienie się takich związków jest charakterystyczne dla zapalenia pęcherza i odmiedniczkowego zapalenia nerek, wywołanego przez Salmonella, citrobacter, Klebsiella, pałeczki jelitowe i inne patogenne drobnoustroje. Bakterie w moczu w ciąży- powikłania. Nieleczony bakteriomocz może doprowadzić m.in. do ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek. On zaś prowadzić może do porodu przedwczesnego, a także wiązać się z niską masą urodzeniową dziecka. Zdarza się również, że skutkiem nieleczonej obecności bakterii w moczu będzie niewydolność gIrWv. Forum: Oczekując na dziecko Cześć dziewczyny jak radzicie sobie z bakteriami w moczu?, walczę z nimi od początku ciąży, miesiąc temu brałam antybiotyki, a teraz jest jeszcze gorzej niż wcześniej. Oddałam dziś mocz na posiew i poczekam jakie bakterie wyjdą, ale nie chce brać już antybiotyków, bo po ostatniej serii leczę żołądek do dziś. Zastanawiam się czy iść z tym problemem do mojego lekarza ginekologa, a mam wizytę dopiero za miesiąc, czy do internisty. Proszę o rady Justyna. Justa i 6 odp. Strona 1 z 1 Odsłon wątku: 2282 Zarejestrowany: 07-08-2012 23:17. Posty: 8 IP: 5 stycznia 2013 10:59 | ID: 888326 Ostatnio u mojej 5letniej córki wynik badania moczu wykazał oprócz krwinek białych i licznych bakterii bakterię coli wynik 1, czy obecność tej balterii jest wynikiem braku odpowiedniej higieny w przedszkolu- nie mycie rąk i brak nalezytej higieny. Ja swojemu dziecku wpajam mycie rąk po wyjściu z toalety i przed jedzeniem, co z tego jak inne dzieci tego nie robią i nie są dopilnowane (przepychają się w łazience przy umywalkach i nikt tego nie widzi- sygnalizuje mi o tym tylko dziecko. To jest niedopuszczalne. Proszę o wypowiedzi mam z podobnym problemem. 1 Malwina. Poziom: Starszak Zarejestrowany: 18-04-2012 17:23. Posty: 3153 5 stycznia 2013 11:26 | ID: 888341 Moim zdaniem mycie rąk jest ważne ale raczej trzeba odpowiednio się podcierać i nie siadać na desce w tym przedszkolu. 2 Agata Dratwa Zarejestrowany: 07-08-2012 23:17. Posty: 8 5 stycznia 2013 17:14 | ID: 888442 Dziękuję za odpowiedź, ma pani rację ja robię to prawidłowo od przodu ku tyłowi, ale dziecka samego pozostawionemu w przedszkolu nikt nie dopilnuje-jednym słowem trzeba zadbać samemu o podkładki na deske sedesową, skoro personel nie dba o higienę. 3 Alina63 Poziom: Niemowlak Zarejestrowany: 26-01-2010 19:21. Posty: 18946 5 stycznia 2013 17:21 | ID: 888443 wyjaśniłabym wszystkie wątpliwości z dyrekcją przedszkola ... 4 Agata Dratwa Zarejestrowany: 07-08-2012 23:17. Posty: 8 5 stycznia 2013 17:44 | ID: 888444 Dziękuję za odpowiedź , noszę się również z tym zamiarem. Pozdrawiam 5 Sonia Poziom: Pełnoletnia Zarejestrowany: 06-01-2010 16:15. Posty: 112846 5 stycznia 2013 22:43 | ID: 888646 Agata Dratwa (2013-01-05 17:44:00) Dziękuję za odpowiedź , noszę się również z tym zamiarem. Pozdrawiam Alinka 63 ma rację...W przedszkolu MUSI być higiena i to musi być przestrzegane! 6 Alina63 Poziom: Niemowlak Zarejestrowany: 26-01-2010 19:21. Posty: 18946 6 stycznia 2013 08:00 | ID: 888680 Sonia (2013-01-05 22:43:46) Agata Dratwa (2013-01-05 17:44:00) Dziękuję za odpowiedź , noszę się również z tym zamiarem. Pozdrawiam Alinka 63 ma rację...W przedszkolu MUSI być higiena i to musi być przestrzegane! na pewno w większości przedszkoli podstawowe zasady higieny śą przestrzegane , sanepid czuwa . Jeśli chodzi o podcieranie się - praktycznie niemożliwe jest , by z każdym dzieckiem opiekunka chodziła do ubikacji . Pewne nawyki muszą kształtować rodzice w domu ... Co to jest zakażenie układu moczowego i jakie są jego przyczyny? Zakażenie układu moczowego (ZUM) u dzieci jest stanem zapalnym wywołanym obecnością bakterii (rzadziej wirusów lub grzybów) w drogach moczowych. Jeżeli zapalenie dotyczy nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek) mówi się o zapaleniu górnych dróg moczowych. Stan zapalny pęcherza i cewki moczowej nosi nazwę zapalenia dolnych dróg moczowych. ZUM należy do częstych zakażeń u dzieci. Najczęstszą drogą zakażenia jest droga wstępująca, przez cewkę moczową, pęcherz i moczowody do nerek, ale – u najmłodszych dzieci (noworodków, młodych niemowląt) – istnieje ryzyko zakażenia drogą krwiopochodną. 85% ZUM u dzieci wywołuje pałeczka okrężnicy, Escherichia coli – pospolita bakteria zasiedlająca nasz przewód pokarmowy. Predysponowane do ZUM są dziewczynki. Nawroty zakażenia układu moczowego mogą przemawiać za obecnością wady w drogach moczowych lub nieprawidłowej czynności pęcherza moczowego (ryc.). Ryc. Schemat układu moczowego Jak się objawia zakażenie układu moczowego? Objawy ZUM zależą od wieku dziecka. U najmłodszych dzieci mogą być to bóle i tkliwość brzucha, brak łaknienia, kolka jelitowa, wymioty, biegunka i gorączka o niejasnej przyczynie. U starszych dzieci najczęściej występujące objawy to bolesne oddawanie moczu, pieczenie okolicy ujścia cewki moczowej, częstomocz, bolesne parcie na mocz, mimowolne oddawanie moczu (moczenie), bolesność okolicy lędźwiowej, dyskomfort w podbrzuszu i gorączka. U starszych dzieci wstrząsanie okolicy lędźwiowej bywa bolesne (dodatni objaw Goldflama). Zmieniają się właściwości moczu: staje się on mętny, pachnie amoniakiem, może być ciemniejszy. Co robić w razie wystąpienia objawów? Przede wszystkim należy zbadać mocz! Badanie moczu obejmuje badanie ogólne (ocena ciężaru właściwego, obecności białka, leukocytów, erytrocytów lub innych nieprawidłowych składników) i posiew – badanie bakteriologiczne, które pozwala na wykrycie bakterii i ich identyfikację. U dzieci powinno się pobierać się mocz po umyciu okolicy krocza i narządów moczowo-płciowych, najczęściej ze strumienia pod koniec mikcji. Nie zaleca się pobierania moczu do woreczków przyklejanych na krocze, a to ze względu na możliwość uzyskania fałszywie dodatnich wyników (zwłaszcza posiewów). Alternatywą jest pobranie moczu cewnikiem z pęcherza, co obniża ryzyko zanieczyszczenia próbki, a w przypadku wykonywania posiewu bakteriologicznego moczu, pozwala na uzyskanie wiarygodnego wyniku. Doświadczenie i praktyka kliniczna mówią, że lekarze nie informują rodziców, jak prawidłowo pobrać mocz, co prowadzi często do fałszywie dotatnich wyników i zbędnego leczenia. Pobierając mocz na badanie ogólne, nie musimy – poza podmyciem dziecka – dbać w jakiś szczególny sposób o jałowość (wystarczy czysty słoik, wyparzony nocniczek, czysty pojemnik na mocz). Warunkiem większej wiarygodności badania jest jednak mocz pozyskany pod koniec mikcji. Pierwsze porcje moczu mogą zawierać u dziewczynek nabłonki i leukocyty oraz bakterie z dróg rodnych, u chłopców – wypłukaną zawartość spod napletka. Mocz pobrany w ten sposób powinien być zbadany jak najszybciej, najlepiej wstępnie paskiem testowym. Woreczek nie nadaje się do pobierania moczu na posiew, gdyż - musimy o tym pamiętać - liczba bakterii w podklejonym woreczku podwaja się co 45 minut (rośnie w postępie geometrycznym). Przetrzymanie moczu o 2 godziny z reguły prowadzi do rozpoznania w nim liczby bakterii typowej dla zakażenia (100 000 kolonii/ml; 105/ml). Błąd ten można zmniejszyć, obsikując bezpośrednio płytkę z pożywką (Uromedium) lub zanurzając ją na chwilę w pojemniku ze świeżo oddanym moczem. Wyniki badań moczu z próbek zalegających godzinami przed wykonaniem badania ogólnego lub bakteriologicznego są mało wiarygodne. Za mało wiarygodne uznaje się również wyniki moczu, w którym stwierdza się kilka szczepów bakterii równocześnie (zanieczyszczenie). W razie wystąpienia objawów i towarzyszących nieprawidłowych wyników moczu należy się zgłosić do lekarza. Jak lekarz stawia diagnozę? Lekarz rozpoznaje ZUM na podstawie zebranego wywiadu, badania dziecka oraz wyników badań dodatkowych: moczu ogólnie, posiewu moczu oraz morfologii krwi obwodowej (wysokiej leukocytozy, zmienionego obrazu odsetkowego krwinek białych), przyspieszonego OB i zwiększonego stężenia białka C-reaktywnego (CRP) we krwi. U dzieci, zwłaszcza z pierwszym epizodem ZUM, należy bezwzględnie wykonać USG jamy brzusznej. O innych badaniach układu moczowego, pozwalających określić stan i czynność pęcherza moczowego (cystouretrografia mikcyjna) i nerek (scyntygrafia) powinien zadecydować lekarz, pediatra-nefrolog. Jakie są sposoby leczenia? W przypadku wystąpienia objawów klinicznych ZUM lub ropomoczu u dzieci powinno się rozpocząć leczenie antybiotykiem (cefuroksym, amoksycylina z klawulanianem). Im mniejsze dziecko, tym dożylna droga podania leku jest skuteczniejsza. Wymiotujące lub odwodnione dzieci powinny być leczone w szpitalu. Leczenie trwa zwykle ok. 7 dni, podawanie leku można kontynuować doustnie. Lżejsze postaci ZUM lub stany zapalne pęcherza można leczyć doustnie kotrimoksazolem, trimetoprimem lub furazydyną. Co robić, aby uniknąć zachorowania? Dbać o higienę dzieci, unikać zaparć, pilnować, by dzieci skutecznie i do końca opróżniały pęcherz moczowy, nie przetrzymywały moczu. Skutecznie leczyć robaczyce przewodu pokarmowego. Obficie poić. W wielu przypadkach – zwłaszcza przy współistnieniu wad układu moczowego, ryzyko nawrotów ZUM zmniejsza się po leczeniu urologicznym. W wielu przypadkach leczenie farmakologiczne zaburzeń czynności pęcherza zmniejsza częstość ZUM. U dzieci z odpływami pęcherzowo-moczowodowymi przewlekłe profilaktyczne podawanie leków przeciwdrobnoustrojowych (np. kotrimoksazolu, trimetoprimu lub furazydyny) zmniejsza ryzyko nawrotów ZUM, ale nie w każdym przypadku jest w stanie uchronić dziecko przed rozwinięciem się nefropatii odpływowej i marskości nerki. Przestrzeganie zaleceń lekarskich jest ważne, ponieważ wady i zakażenia układu moczowego mogą po wielu latach niewłaściwego postępowania doprowadzić do przewlekłej choroby nerek i ich niewydolności.